06:45 Ο ενοχλητικός ήχος απο το ξυπνητήρι ήχησε σαν καμπάνα στα αυτιά του Μίκη Μπισμπίκη. Όσο και αν ήθελε να κοιμηθεί έπρεπε να σηκωθεί, να ετοιμαστεί και στις 07:45 να είναι στο αεροδρόμιο. "Έσυρε" το κορμί του μέχρι το μπάνιο, έκανε ένα κρύο ντουζάκι στα γρήγορα και είπε να ξυριστεί να είναι όμορφος. Μάταια όμως γιατι είχε ξεχάσει να πάρει ξυραφάκια. Σκέφτηκε να ξυριστεί με τον κυνηγιτικό μαχαίρι όπως έκανε πάλια που υπηρετούσε κάπου στα φυλάκια του Έβρου αλλά ο πονοκέφαλος απο το ξενύχτι δεν βοηθούσε και πολύ. Φόρεσε το αγαπημένο του μπλουζάκι "AC - Vissi" και ένα τζηνάκι και κατέβηκε γρήγορα τα σκαλιά του παλιού διόροφου σπιτιού. Το "καμάρι" του , μια Virago του '98 περίμενε πλυμένη και γυαλισμένη κάτω απο το σπίτι να "χυμίξει" στους δρόμους της Θεσσαλονίκης. Κατηφόρησε το στενό μπροστά απο το σπίτι του, και σταμάτησε στο μπουγατσατζίδικο του Κυρ-Μπάμπη του Τσίφτη να πάρει ένα φραπόγαλο και μια με κιμά "έξτρα" περιποιημένη. 'Αφου τα τσάκισε σε χρόνο μηδέν σηκώθηκε να φύγει όταν άκουσε την φωνή του Κυρ-Μπάμπη..."για που το έβαλες τόσο βιαστηκά ρε μόρτη...σε βλέπω και στις ομορφιές σου σήμερα,έγινε τίποτα καλό;"
- "Θα στα πώ άλλη φορά" απάντησε ο Μίκης και καβάλησε την μηχανή του.
07:40 Έφτασε στο αεροδρόμιο, πάρκαρε την μηχανή και κατευθήνθηκε προς τις αφίξεις. Η πτήση απο Αθήνα μόλις είχε προσγειωθεί. Ξαφνικά ο χρόνος σαν να σταμάτησε,βυθίστηκε στις σκέψεις και άρχισε να αναρωτιέται πως έφτασε μέχρι εδώ. Είχε περάσει ένας μήνας σχεδόν απο τότε που πρωτομιλήσανε στο chat και τώρα ήρθε η ώρα να τα πούνε απο κοντά. Θα συναντούσε τελικά την γυναίκα που τον έκανε να χάσει τον ύπνο του.Ξαφνικά μία φωνή τον επανέφερε στην πραγματικότητα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου